Prot, izotop wodoru bez neutronów
Jest faktem dobrze znanym, że różne cząstki mają różne rodzaje atomów. Badania wykazały, że nawet atomy jednej substancji mogą różnić się między sobą budową. Są to tak zwane izotopy danej substancji. Dla przykładu, najbardziej popularny izotop wodoru- prot nie posiada neutronu. Istnieje również izotop wodoru nazywany deuterem, posiadający jeden neutron oraz tryton, posiadający dwa neutrony w jądrze atomowym. W roku 1896 Joseph John Thomson badając promieniowanie katodowe, odkrył elektrony. W roku 1911 za pomocą tego samego doświadczenia próbował badać cząstki jądra atomowego.

Nitrogliceryna, wybuchowa ciecz
Pierwszy raz nitroglicerynę wytworzył w roku 1847 Ascanio Sobrero. Zmieszał on glicerol z mieszanką kwasów: azotowego i siarkowego. Zachodząca między nimi reakcja przebiega z wydzieleniem dużej ilości ciepła i prowadzi do wybuchu, chyba że podczas reakcji następuje intensywne chłodzenie mieszaniny. Czysta nitrogliceryna jest bezbarwna. Jest rozpuszczalna w alkoholu, ale nierozpuszczalna w wodzie. Jest bardzo wrażliwa na wstrząsy. Nitroglicerynę wykorzystuje się jako lek w chorobach układu krwionośnego. Pierwszym człowiekiem, który produkował nitroglicerynę na masową skalę, był Alfred Nobel.

Ozon
Ozon jest jedną z odmian alotropowych tlenu. Stosowany jest przy wyjaławianiu wody oraz pełni ważną rolę w pochłanianiu części promieniowania ultrafioletowego, docierającego do Ziemi ze Słońca. Odkryty został przez Christiana Schonbeina podczas elektrolizy wody. Podczas doświadczenia poczuł on w swojej pracowni charakterystyczny zapach, co skłoniło naukowca do uważniejszego przyjrzenia się produktom zachodzącej reakcji. Zaowocowało to odkryciem ozonu. Schonbein opisał swoje odkrycie w roku 1840. Zapach ozonu, który zainspirował Schonbeina jest taki sam, jak ten który można poczuć po burzy z piorunami.

Chemik piecze ciasto
Cukier
W procesie pieczenia cukier poza tym, że – co oczywiste- nadaje słodki smak produktowi, pełni kilka innych funkcji. W pierwszym etapie stanowi pożywkę dla drożdży wspomagając ich namnażanie i efektywność produkcji CO2. Do tego celu wystarczają niewielkie ilości sacharozy. Ale najistotniejszą funkcję chemiczną spełnia on dopiero później, w momencie gdy zaczyna się etap pieczenia.

Ascanio Sobrero

Alfred Nobel

Joseph John Thomson

Tekst: Agnieszka Miętkiewicz
Grafika: www.google.pl